Wizja lokalna akwenów wodnych położonych na terenie osiedla Górne

PROTOKÓŁ Z WIZJI LOKALNEJ AKWENÓW WODNYCH POŁOŻONYCH W PILE NA TERENIE OSIEDLA GÓRNE, PRZEPROWADZONEJ W DNIU 11 CZERWCA 2014 ROKU PRZEZ :

1. Wiktora Kiprowskiego – Przewodniczącego Zarządu Osiedla Górne,
2. Czesława Wiśniewskiego – Członka Rady Osiedla Górne;
3. Przewodniczącego Komisji Budżetu Rady Osiedla Górne,
4. Janinę Mańkowską- Członka Rady Osiedla Górne; Sekretarza Zarządu Rady Osiedle Górne,
5. Wioletta Stalęga- Członka Rady Osiedla Górne ;
6. Wiceprzewodniczącą Komisji Budżetu Rady Osiedla Górne;
7. Norberta Buława – Członka Komisji Budżetu Rady Osiedla Górne;
8. Mariana Grąbczewskiego – Członka Komisji Budżetu Rady Osiedla Górne.

 

Planowane do przeprowadzenia wizji lokalnej akweny wodne położone na terenie Osiedla Górne w Pile to:

 

1. Jezioro Karasiowe,
2. Zbiornik retencyjny przy Placu Inwalidów,
3. Park przy ul. Ceglanej – trzy stawy.

Ad1)

JEZIORO KARASIOWE

Leży ono niedaleko jeziora Piaszczystego, bliżej drogi do Kotunia. Niecka tego jeziora od kilku lat była wyschnięta i porośnięta trawą, jednak pod koniec zimy 2011 roku jezioro odtworzyło się. Woda w nim pojawiła się po roztopach. Mieszkańcy osiedla Górnego, mówili na nie Wyschnięte, bo od lat, zamiast wody rosła tam trawa. Teraz mieszkańcy mają nadzieję, że wróci tam życie. Taki zbiornik to doskonałe miejsce godowe dla płazów. Odrodzić się też powinna roślinność wodna i ptaki. To dość rzadkie zjawisko przyrodnicze.

Karasiowe jest zasilane głównie wodami gruntowymi z rejonu Gładyszewa. Piła położona jest na sandrze doliny i ta woda powierzchniowa spływa z okolic. Przy zamarzniętej ziemi wody powierzchniowe spływają, a nie wsiąkają w głąb, dlatego jezioro zaczęło się napełniać i to powinno wystarczyć na kilka lat.
Naukowcy będą teraz badać proces napełniania się jeziora i jego wysychania. Do tej pory, nie mieli oni okazji badać zjawiska wysychania akwenu. Leśnicy też mają nadzieję, że woda w jeziorze nie zniknie tak szybko. Daje to też nadzieję, że wody gruntowe podniosły się na tyle wysoko, że sąsiadujące z Karasiowym, jezioro Piaszczyste nie będzie wysychać. Nadzór nad Jeziorem Karasiowym pełni obecnie Nadleśnictwo Zdrojowa Góra.

Wnioski z wizji lokalnej:  

• jezioro bardzo zarośnięte drzewami i krzakami,
• spacerując ścieżką wokół jeziora są miejsca tak zarośnięte, że nie widać zbiornika wodnego,
• całkowicie zarośnięte wejście do jeziora, na brzegu brak piasku , wszędzie trawa,
• jezioro zabagnione,
• wygląda jak „ściek”,
• widoczny proces zjawiska „eutrofizacji”, związane bezpośrednio z zanieczyszczeniem wód powierzchniowych. Do eutrofizacji przyczyniają się przede wszystkimścieki miejskie (fosforany z detergentów), wody odpadowe z przemysłu, ścieki rolnicze (odchody z ferm zwierzęcych bogate w azot i potas oraz nawozy mineralne zawierające azot, fosfor i potas), erozja i ługowanie gleb oraz wody opadowe. Widocznym efektem jest tzw. zakwit wody. Eutrofizacja jezior jest najczęstszym i najbardziej rzemiennym w skutkach a Eutrofizacja prowadzi do zachwiania równowagi ekologicznej, bujnego wzrostu danej roślinności wodnej, zbyt intensywnej aktywności drobnoustrojów zużywających duże ilości tlenu. Skutkiem tego jest deficyt tlenowy i zahamowanie rozkładu tlenowego materii organicznej (stopniowe zapełnianie zbiorników rozkładającą się substancją organiczną) i wyniszczenie wielu najwrażliwszych tlenowych organizmów, w tym najwartościowszych ryb. Bardzo wyraźne zagrożenie dla życia organizmów tlenowych, a także dla jakości wody, stanowią tzw. zakwity Wywołane są one gwałtownym rozwojem populacji glonów i sinic. Glony w późniejszym okresie wydzielają substancje toksyczne, których ilość wzrasta wraz ze zwiększeniem się ilości tych organizmów, stając się groźnymi dla zwierząt, a nawet dla samych glonów. Glony obumierając, wydzielają do środowiska inne substancje aktywne biologicznie (olejki eteryczne), nadające wodzie nieprzyjemny zapach i smak. Wzrost liczebności drobnoustrojów powoduje zwiększenie biologicznego zapotrzebowania na tlen. Rozpuszczony w wodzie tlen zużywany jest również do rozkładu martwych szczątków organizmów. Wody zmieniają swoją barwę i zapach. Stają się bardziej mętne. W górnych warstwach wody charakterystyczne są wahania stężenia tlenu oraz odczynu. Zaczynają powstawać obszary wody, w której zapasy tlenu zostały wyczerpane. Są one określane, jako pustynie tlenowe. W zbiorniku wszystkie organizmy tlenowe wymierają, natomiast dominują mikroorganizmy beztlenowe. Na dnie zbiornika zaczynają gromadzić się muły, co prowadzi do zmniejszania się jego głębokości. Na skutek eutrofizacji jezioro może ulec przekształceniu w bagno lub torfowisko,
• brak aktywnego działania organu nadzorującego spowodował, że widok na przepiękne kiedyś miejsce spotkań mieszkańców Osiedla Górne stanowi obecnie w pełnym słowa tego znaczeniu „degrendoladę”.

Ad.2)

ZBIORNIK RETENCYJNY
przy Placu Inwalidów w Pile

 

Gromadzi wody podskórne; połączona ze zbiornikiem studia artezyjska wprowadza wody deszczowe zarazem je oczyszczając.

Na brzegu widoczny jest wąski pas piaszczystego podłoża, są w nim ryby i kaczki.

Zbiornik był trzy lata temu oczyszczony, zagospodarowano teren wokół niego; ustawiono ławki i kosze na śmieci. Z przyjemnością można tam odpocząć.

Dla informacji mieszkańców postawiono przy zbiorniku znak zakazujący kąpieli.

Wnioski z wizji lokalnej:

• niezbędne systematyczne oczyszczanie zbiornika w cyklach trzy letnich,
• naprawa zniszczonej ławki,
• widoczny brak wystarczającej ilości śmietników koszowych, należałoby je uzupełnić szczególnie w miejscach gdzie są postawione ławki.

Ad. 3)

Na Osiedlu Górnym przy ulicy Władysława Reymonta znajdują się 3 niewielkie stawy najczęściej odwiedzane przez wędkarzy i osoby spacerujące.

Staw nr 1.

Najmniejszy, brak jakichkolwiek dopływów sprawił, że z roku na rok ubywało wody. Głębokość stawu – średnio około 1,5 m. Ze względu na wieloletnie zaniedbania w konserwacji stawu oraz stale pogarszającą się jakość odprowadzanych do stawu ścieków deszczowych, życie biologiczne w tym zbiorniku wodnym zamarło. Dzięki zainstalowaniu separatora wodnego, którego głównym zadaniem jest oczyszczenie wody, nad staw powróciło „życie”. Obecnie brzeg stawu otacza pięknie zielona pałka wodna.

Separatory wody charakteryzują się prostymi konstrukcjami, niskim kosztami inwestycyjnymi i operacyjnymi oraz wysokim stopniem niezawodności. Jednakże są one stosowane wyłącznie do oddzielania względnie dużych cząsteczek, dlatego też służą jako urządzenia do separacji wstępnej.

Staw nr 2.

Jest to staw największy, w którym podobno, zgodnie z opowieściami spoczywa czołg. Głębokość tego zbiornika niekiedy przekracza ponad 7-8 metrów. Również ryby tutaj pływające, swoimi rozmiarami przewyższają te ze stawu 1. Również dominuje karaś (duży), okoń. Kiedyś było tu również wiele bardzo ciekawych kładek jednak czas i brak jednoznacznej opieki zrobił swoje. Najciekawszymi miejscami są te wśród wysokich trzcin.

Staw nr 3.

Mimo to, iż jest najbardziej zarośnięty (masa wodnych krzewów ) i trudno znaleźć oczko, w które mogą wstrzelić się wędkarze staw jest bardzo ciekawy. Woda jest (była) najczystsza ze wszystkich trzech czego dowodem mogą być licznie występujące traszki. Jest tu dużo lina i karasia.

Plusy zbiorników – można szybko nałapać sztuki na żywca / zbiorniki są tak blisko siebie (kilkanaście metrów ), że w ciągu chwili można zmienić nie tylko miejsce ale i staw (dobry dojazd jak i możliwość pozostawienia samochodu ora dojazd komunikacją miejską) możliwość powalczenia naprawdę z dużymi sztukami.
Minusy – stawy niestety wysychają oraz są w pobliży osiedla (bloki ) a więc zdarza się, że wędkarze zamiast ryb wyciągają starą ramę od roweru, oponę, buty….. itp. – bardzo szkoda.

W czerwcu 2012 roku w Parku przy ul. Ceglanej pojawiły się nowe lampy i „ścieżka zdrowia” z dziewięcioma stacjami. Główną atrakcją dla odwiedzających Park jest siłownia pod gołym niebem, która ulokowana została na dziewięciu odrębnych „stacjach”. Na każdej z nich znajdziemy nie tylko sprzęt do ćwiczeń, ale i tabliczkę z instrukcją do danego ćwiczenia. W parku pojawiło się również nowe oświetlenie. Park jest również monitorowany.

Wnioski z wizji lokalnej:

• na drzewach powinny zostać umieszczone tabliczki opisujące,
• widoczny rażący bałagan na terenie przyległym,
• powalone i suche drzewa, wiatrołomy,
• zabrane kosze na śmieci, nie uzupełnione,
• na terenie brak wystarczającej ilości koszy śmietnikowych; tam gdzie są nie ma śmieci, tam gdzie ich nie ma leża papiery, butelki itp…
• stwierdzono brak koszy na śmieci przy stacjach nr: 2, 3, 4, 5 i 7,
• wskazanym byłoby cykliczne czyszczenie ustawionych ławek, niektóre są bardzo zabrudzone przez ptaki, szczególnie przy stacji nr 3.
• do naprawy zapadająca się część ciągu pieszo –jezdnego pomiędzy dwoma stawkami (podnieść chodnik).